کاش میشد خانه دل را چو دریا داشتیم
کاش میشد یک طلوع سرخ از گلهای ناز
در کنار خانه ای پر از محبت داشتیم
کاش میشد برگ های ریز ریز زندگی
در میان دشتی از جنس ولایت داشتیم
کاش میشد وقت تسبیح خدا وبندگی
جا نمازی پر ز تصویر حقایق داشتیم
کاش میشد می گشودیم عقده های کهنه را
وز پس این عقده دریایی از دل داشتیم
کاش میشد در طلوع غنچه های سرخ گل
شبنمی اندازه احساس دریا داشتیم
کاش میشد بهر هر دردی دوایی داشتیم
مرحم زخمی به روی سینه سرخی داشتیم
کاش میشد عشق را در خانه ومی خانه ها
لا به لای پرده ابهام و رویا داشتیم
کاش میشد یک سبد از لاله های عاشقی
در میان هر دو دستان پر از گل داشتیم
کاش میشد عشق را با دو تصویر جدا
در کنار هم میان باغ گل ها داشتیم
اسداله پورهاشمی ۱6/۱۱/۸۴ مسجدسلیمان
